EEG to inaczej elektroencefalografia. To bezbolesne, nieinwazyjne badanie, które zapisuje nasze fale mózgowe. Na czym polega? Kiedy jest zlecane? I jak się do niego przygotować? Mamy odpowiedź!
Kiedy lekarz zleca EEG?
Zazwyczaj testy są przeprowadzane, żeby zdiagnozować takie schorzenia jak epilepsja, urazy, zawroty czy bóle głowy, guzy mózgu czy problemy ze snem. Może być również zastosowane w celu potwierdzenia śmierci mózgu.
Jak działa elektroencefalografia?
Miliony komórek nerwowych w naszym mózgu przekazuje niewielkie sygnały elektryczne. Wzory, które tworzą nazywane są falami mózgowymi. Podczas badania EEG osoba prowadząca badanie przyczepia małe elektrody do naszej głowy.
Mają one na celu wykrycie tych fal mózgowych. W tym czasie aparat do elektroencefalografii potęguje sygnał odbierany przez elektrody i zapisuje wzór fal na papierowym wydruku lub komputerze.
Rodzaje EEG
Istnieje kilka rodzajów wykonywania EEG. Standardowa elektroencefalografia zazwyczaj trwa godzinę – półtorej. Możesz zostać poproszony, by przed badaniem spać w nocy jedynie 4 godziny.
Jest tak w przypadku, gdy EEG ma być przeprowadzone u osoby z niedoborem snu. Takie badanie trwa zazwyczaj 2-3 godziny. Przed nim dostaniemy szczegółowe instrukcje dotyczące snu, jedzenia, picia i zażywania lekarstw.
Ambulatoryjny zapis EEG polega na noszeniu przenośnego elektroencefalografu na pasku wokół talii przez kilka dni lub tygodni. Rejestrator wraz z dziennikiem aktywności i dawek leków pomaga lekarzowi powiązać naszą aktywność z konkretnymi nagraniami EEG.
Istnieje również wideo EEG, które jest przeprowadzane w specjalistycznych ośrodkach. Zazwyczaj wykorzystuje się je przy diagnozowaniu pacjentów z częstymi napadami padaczkowymi lub zaburzeniami snu.
Podczas badania zostaje się w szpitalu i jest się monitorowanym zarówno przez elektroencefalograf, jak i kamerę. Pozwala to na obserwację pacjenta podczas napadu, dzięki czemu nasze fizyczne zachowanie jest dokładnie połączone z zapisem naszych fal mózgowych.
Co pokazują rezultaty badania?
EEG mierzy aktywność elektryczną naszego mózgu, a nie nagrywa naszych myśli. Najczęściej używa się tego badania do określenia rodzaju i pochodzenia naszych napadów.
Na przykład, jeżeli mamy zaburzenia napadowe, elektroencefalografia może pokazać skąd bierze się odbiegająca od normy aktywność mózgu. Pomaga odróżnić objawy uogólnione i ogniskowe.
EEG ma wiarygodność diagnostyczną w padaczce tylko wtedy, gdy wykrywa wzorce fal mózgowych typowe dla epilepsji. Oczywiście jeżeli takie wzorce nie zostaną wykryte nadal możemy być chorzy na epilepsję, konieczne będą jednak dalsze badania, np. ambulatoryjne monitorowanie lub wideo EEG.
To badanie może również wykryć nieprawidłowe wzory fal mózgowych po urazie głowy, udarze czy guzie mózgu.
Takie objawy jak zawroty głowy, migreny, otępienie czy problemy ze snem mogą wskazywać na nieprawidłowe wzorce fal mózgowych i być wskazaniem do przeprowadzenia elektroencefalografii.
Jak przygotować się do EEG?
Przygotowując się do badania powinniśmy wziąć pod uwagę kilka kwestii. Po pierwsze nasze włosy powinny być czyste, umyte dzień przed badaniem, bez żadnych produktów do stylizacji. Jeżeli mamy długie włosy nie wiążmy ich, nie splatajmy i nie upinajmy.
Należy unikać napojów zawierających kofeinę takich jak: pepsi, coca-cola, kawa czy herbata. Najlepiej dopytać się lekarza o wytyczne dotyczące jedzenia i picia przed badaniem. Ustal również czy nie powinieneś odstawić leków, które bierzesz.
Co dzieje się podczas badania?
Zostaniesz poproszony, by się położyć lub usiąść. Około 20 małych elektrod zostanie przymocowanych do Twojej głowy. Podczas EEG technik może zadać Ci serię pytań, poprosić o otworzenie i zamknięcie oczu, wzięcie kilku szybkich oddechów (hiperwentylację) lub patrzenie na migające światła.
Jakie jest ryzyko związane z badaniem?
Specjaliści przeprowadzający badania od lat twierdzą, że EEG jest badaniem nieinwazyjnym obarczonym minimalnym ryzykiem. Jednak w przypadkach, kiedy cierpimy na napady drgawkowe hiperwentylacja czy migające światła mogą wywołać atak.
Elektroencefalografia to bezbolesne, nieinwazyjne badanie. Nie powinniśmy się przed nim specjalnie denerwować. Należy jednak ustalić z naszym lekarzem cel badania oraz to jak mamy się przygotować.
Chodzi zwłaszcza o ustalenie jakich leków nie powinniśmy brać, co możemy jeść i pić oraz czy badanie będzie wymagać niedoboru snu.