Dyskopatia stała się jedynym z najczęstszych chorób kręgosłupa. Termin ten określa wypadnięcie jądra miażdżystego, często nazywanego dyskiem, spomiędzy kręgów. Jest to przeważnie następstwo przeciążenia kręgosłupa spowodowanego nadmiernym wysiłkiem fizycznym obciążającym układ. Wypadnięcie jądra powoduje ból i ucisk na nerwy.
Dyskopatia powstaje także w wyniku procesu zwyrodnieniowego. Czynnikami ryzyka są min nadwaga lub otyłość, brak ruchu, zła dieta, stres, używki, osteoporoza oraz naturalny proces starzenia się organizmu.
Można wyróżnić trzy podstawowe rodzaje dyskopatii. Pierwszym rodzajem jest dyskopatia szyjna. W tym przypadku ból lokalizuje się w okolicach karku, potylicy oraz górnej części pleców. Często zdarza się, że ucisk na nerwy w tym obszarze powoduje mrowienie lub drętwienie czucia. Jest to często spotykana odmiana dyskopatii z racji, że powstaje na skutek złej postawy podczas wykonywania codziennych czynności. Praca przy komputerze lub siedzący tryb życia wymuszają na nas nienaturalne wykrzywienie odcinka szyjnego, który często nadwyrężany może ostatecznie nie dać rady z takim wysiłkiem.
Innym rodzajem dyskopatii, który dotyczy odmiennej części kręgosłupa, jest dyskopatia piersiowa. Ból rozchodzi się wzdłuż żeber. Zaburzenia czucia występują często i prowadzą zazwyczaj do niedowładu kończyn dolnych. Ze wszystkich form schorzenia, mimo wszystko najbardziej popularną pozostaje dyskopatia lędźwiowa. Najczęstszym objawem są bóle w dolnej części pleców, które niekiedy promieniują w kierunku kończyn dolnych. U wielu pacjentów można zaobserwować obniżenie czucia skórnego a także psychiczną i fizyczną niewydolność. Chorzy bardzo często w początkowych stadiach lekceważą ból, myśląc, że jest on chwilowi i szybko minie. Niestety zwlekanie z podjęciem leczenia może przynieść jeszcze bardziej uciążliwe objawy, które uniemożliwią wykonywanie codziennych czynności.
W sytuacji zaawansowanej choroby niezbędna będzie interwencja chirurga. Gdy dyskopatia została wykryta w początkowej fazie chory może uniknąć operacji. Stosowane są wówczas różnego rodzaju masaż oraz ćwiczenia prowadzone przez fizjoterapeutę.
Jak diagnozuje się dyskopatię?
Można ją wykryć wykonując badanie rentgenowskie, rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową. Po uzyskaniu wyników badań musi je koniecznie przeanalizować lekarz. W przypadku wystąpienia choroby zaleci stosowne leczenie lub zabieg chirurgiczny.
Informacje szczegółowe: klinika KCM [http://www.kcmclinic.pl/pl/dla-pacjentow/oferta/fizykoterapia,146.htm]
Jak zapobiegać dyskopatii?
Zapobieganiem schorzenia powinniśmy zająć się jak najwcześniej. Warto dbać już od najmłodszych lat o postawę dziecka. Wyrobienie dobrych nawyków umożliwi uniknięcie nieprzyjemnej choroby. Jeśli prowadzimy siedzący tryb życia koniecznie zadbajmy o dobrze wyprofilowane krzesło, które w naturalny sposób wymusza prawidłową pozycję ciała. Czynnikiem powodującym dyskopatię może być otyłość lub nadwaga, która powszechnie występuje w społeczeństwie. Warto zadbać o dobrze skomponowaną dietę, która nie będzie zawierała nadmiaru kalorii.
Powinna być bogata w niskokaloryczne i jednocześnie zawierające duże ilości cennych składników odżywczych owoce i warzywa. Dzięki zdrowemu żywieniu unikniemy nadmiaru kilogramów. Koniecznie do naszego codziennego planu dnia powinniśmy wygospodarować chociażby 30 minut na lekkie ćwiczenia lub ulubioną aktywność fizyczną. Regularny ruch ułatwi kontrolę nad masą ciała oraz wzmocni mięśnie pleców. Aktywność fizyczna pozwoli na eliminację stresu, który także uważany jest za czynnik powodujący powstawanie choroby.
Pamiętajmy, że jeśli pojawią się u nas niepokojące objawy mogące świadczyć o chorobie, niezwłocznie udajmy się do lekarza. Profilaktyczne badania są dobrym pomysłem by zapobiegać schorzeniu. Nie bagatelizujmy nawet lekkiego bólu lub dyskomfortu. Szybko podjęte leczenie pozwoli nam uniknąć operacji i znacznie szybciej będziemy mogli pozbyć się dolegliwości.